[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]Beste LTV-ers,
Mijn naam is Nick Peters en ik tennis van jongs af aan bij LTV Leusden. Afgelopen jaar heb ik ook bij Flehite gespeeld. Je zou mij kunnen kennen als tennisser of als een van de commissieleden van het Leusden Open of SCK. Sinds augustus dit jaar studeer en tennis ik in Amerika. Paul Oude Boerrigter heeft me gevraagd om mijn ervaringen met jullie te delen. Dat doe ik graag![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_single_image image=”7257″ alignment=”center” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”800×532″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Na ruim 10 maanden voorbereiding en ingewikkelde procedures is het toch gelukt. Sinds augustus studeer en tennis ik voor Middle Georgia State College. Deze school ligt in Cochran, Georgia (de staat boven Florida).
Ik heb een sportbeurs gekregen waardoor ik kan studeren en tennissen voor deze universiteit.
Het verschil met Nederland is dat je hier tennist voor een universiteit of college in plaats van voor een club. Er zijn heren- en dames teams maar geen mix teams. Alle sportteams van een universiteit hebben een naam: zo heten wij de Knights (www.mgaknights.com).
Ons team bestaat uit 14 jongens: een Engelsman, een Indiër, een Australiër, een Zuid- Afrikaan, twee Dutchies en de rest is Amerikaan. Wij spelen hier op hardcourt en dat verschilt nogal van gravel.
De bal stuitert hoger op hardcourt en het is veel sneller dan gravel.
Dit is dan ook de reden dat iedereen probeert om zo snel mogelijk een punt te maken. De rally’s die gespeeld worden zijn over het algemeen veel korter dan op gravel. Daarnaast heeft iedereen een monster service dus aces vloeien hier in overvloed. Nu ik nog.. haha. Dit brengt me bij het volgende onderwerp: de training.
Ik train zes dagen per week. Doordeweeks train ik van 14:15 tot 17:15 en op zaterdag van 09:00 tot 12:00. Trainen hier is erg verschillend ten opzichte van wat ik gewend was, het is veel zwaarder. Dit begint al bij de warming-up. Wij moeten verplicht 20 minuten opwarmen voordat we gaan tennissen.
Warming up bestaat uit het normale gedeelde (knieën heffen, met je hak je bil aantikken, armen warmdraaien etc) en daarnaast doen we lunches (ik bedoel niet eten, maar oefeningen voor je bovenbenen), trekken we sprintjes en stretchen we veel. Het trainen bestaat vaak uit eerst warmspelen, drillen en daarna oefenen met de ballenmachine. Vooral die laatste is een belangrijke. De ballenmachine lijkt leuk maar in werkelijkheid is het super zwaar. De coach stelt de machine zo in dat we ballen van links naar rechts krijgen. Na 20 ballen mag je stoppen en gaat de volgende. Dit is een van de zwaarste oefeningen maar dat is alleen maar goed, want dit tempo moet je ook vol kunnen houden tijdens een wedstrijd 3 sets lang. En dat bij een temperatuur van tussen de 30 en 43 graden (tot nu toe).[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_single_image image=”7257″ alignment=”center” border_color=”grey” img_link_target=”_self” img_size=”800×532″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]Naast de balmachine wordt er ook veel gewerkt met video’s. Er worden video’s gemaakt van je slagen zodat de coach naar je techniek kan kijken. Na de training gaan we samen zitten en analyseren we wat ik kan verbeteren. Aan het eind van de training doen we nog conditie oefeningen.
De ene keer is dit wat leuker dan de andere keer, maar het is vooral zwaar.
Meestal doen we suicides. Je begint bij de rechter lijn van de tramrails, vervolgens tik je de linker tramrails aan en ga je weer terug naar de rechter. Vervolgens tik je de ‘T-splitsing’ lijn aan en sprint je weer terug naar de rechter tramrails en ga zo maar verder. Dit doen we nu op twee banen maar aan het eind van het jaar kunnen we het doen bij alle zes de banen. Ik ben benieuwd :). Daarna stretchen we nog wat.
En als het heel warm is duiken we dan lekker even het zwembad in (ook op de campus).
Ik heb gemerkt dat het trainen hier vooral veel intenser is dan dat ik gewend was. Er wordt van je verlangt dat je elke bal zo hard mogelijk probeert te slaan en dit begint bij het inspelen. Niet op 80% maar op 100%. Uiteraard resulteert dit in veel meer fouten maar zoals de coach altijd zegt: ‘you need to make mistakes if you want to improve’. Resultaat is dat mijn speelstijl veel aanvallender is dan voorheen. Naast de trainingen lopen we nog 3x per week hard, en gaan ook een keer of 3 naar het krachthonk. Gelukkig kan mijn lichaam het allemaal goed aan en heb ik geen blessures. Dat is bij een paar teamgenoten wel het geval, want hardcourt vergt gewoon veel van je lichaam.
En naast het tennissen moet ik uiteraard gewoon naar de lessen, huiswerk maken en zorgen dat ik goede cijfers haal (want anders mag je niet tennissen).
Tot nu toe heb ik twee toernooien gespeeld tegen andere universiteiten. Een team speelt 6 singles, en 3 herendubbels (tot 8 games). De drie of vier sterkste spelers zijn goede „ 2-tjes”. Ik speel tot nu toe de 4e of 5e single. We moeten dan een paar uur rijden, en overnachten dan in een hotel omdat we een aantal dagen achter elkaar spelen. De wedstrijden zijn ook anders dan in Nederland: iedereen pakt elke kans aan om aan te vallen waardoor ik geneigd ben om te gaan verdedigen. Dit wil je niet want de tegenstanders zijn te goed daarvoor. Dus de opdracht van de coach is om ook aan te blijven vallen: hij vindt het niet erg dat ik dan dus wat meer risico neem en fouten maak. En een wedstrijd bij 40 graden is ook echt anders dan een wedstrijd op een zonnige dag tijdens het Leusden Open!
Van januari tot en met april is het echte seizoen hier.
Dan speel ik met mijn school tegen andere scholen in de competitie. Dus tot dan is het veel trainen en hopelijk beter worden. Ik heb het enorm naar mijn zin hier en ik ben benieuwd naar wat er allemaal nog gaat komen.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden om dit te lezen. Veel tennisplezier toegewenst vanuit Amerika!
Groet Nick[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]